SYSTEMISCH WERK

Systemisch werk en opstellingen (SWO) werd in Nederland geïntroduceerd in de jaren negentig en heeft sindsdien een grote ontwikkeling doorgemaakt. Naast diverse scholen, stijlen en beoefenaars, is het bijna niet meer weg te denken als complementaire vorm van welzijnswerk. Een praktische vorm van emotionele psychologie met verbindingen naar filosofie, sociologie en antropologie.

​

Het systemisch werk kan worden gezien als een geëvolueerde vorm van de sociale systeemtheorie dat al langer bekend was in Nederland. Echter, systemisch werk gaat verder daar waar de systeemtheorie is gestopt. Het onderzoekt de inter- en transdynamische werkelijkheid van de interacties van mensen en hun context. Met name dat wat niet uitgesproken wordt of moeilijk onder woorden gebracht kan worden, lijkt het systemisch werk (ongeziene) essentiële dynamische interacties van betrokkenen in kaart te kunnen brengen en daarmee de vaak onopgelost spanningsvelden.

​

Uitgangspunten van SWO zijn bijvoorbeeld interacties tussen de elementen; binding, hechting en loyaliteit (bhl) ten opzichte van binding, ordening en balans (bob) en plaats, positie en rol (ppr). Eenvoudig gezegd, hoe kinderen met hun ouders en families zijn verbonden en het gevolg daarvan voor latere relaties. Zakelijk of privé.
Het unieke van deze methode is, dat het de persoon niet scheidt van de omgeving en relaties die het heeft met anderen. Het vereenvoudigt de complexe lagen waarmee we elke dag te maken hebben.